من كـیـسـتـم؟ کـبـوتـر بـی‌آشـیـانـه‌ات            محـتاج دست‌هـای تو و آب و دانه‌ات

نامـت بـلـنـد مثـل غـزل‌هـای آسـمـان            هشت‌ آسمان نشـسته به ایوان خانه‌ات

از کـوچه‌بـاغ‌هـای نـشـابـور رد شدی            با کوله‌باری از غم غربت به شانه‌ات

دل در مدینه عـاشق روی تو شد ولی            از کـوچه‌های طـوس گرفـتم نشانه‌ات

دست من و ضریح تو ای هشتمین بهار            امشب دلـم عـجـیب گـرفـته بهـانـه‌ات